5

Współuzależnienie

Last Updated: grudnia 24, 2023

Featured Image

Table of Contents

Współuzależnienie występuje, gdy dana osoba jest niezdrowo zależna od swoich najbliższych relacji.

Zrozumienie współuzależnienia

Współuzależnienie to pojęcie psychologiczne, które zostało pierwotnie ukute w celu opisania relacji charakteryzujących się nadmierną zależnością emocjonalną lub psychologiczną, zwykle z udziałem partnera, członka rodziny lub przyjaciela z patologicznym stanem lub uzależnieniem.

Często wynika z dysfunkcyjnej dynamiki rodziny i może prowadzić do niezdrowych zachowań i wzorców.

Osoba współuzależniona może czuć się zmuszona do zaspokajania potrzeb innych, często zaniedbując przy tym własne potrzeby, pragnienia i dobre samopoczucie.

Stan ten nie ogranicza się tylko do relacji z osobami nadużywającymi substancji; może objawiać się w każdym związku, w którym występuje brak równowagi opieki, prowadzący do zachowań umożliwiających, słabych granic i niezdrowego przywiązania lub zależności.

Współuzależnienie może negatywnie wpływać na zdrowie psychiczne, rozwój emocjonalny i zdolność do utrzymywania zdrowej współzależności w relacjach.

Rozpoznanie i wczesne zajęcie się wzorcami współuzależnienia ma kluczowe znaczenie dla zapobiegania problemom ze zdrowiem psychicznym i kultywowania satysfakcjonujących, zrównoważonych relacji.

Oznaki współuzależnienia

Rozpoznanie współuzależnienia może być trudne, ponieważ jego oznaki mogą być subtelne. Poniżej przedstawiamy kluczowe objawy często występujące u osób pozostających w relacjach współuzależnienia:

Niska samoocena

  • Ciągłe porównywanie się z innymi i poczucie nieadekwatności.
  • Zmagam się z perfekcjonizmem i chcę poczuć się lepiej.

Uleganie ludziom

  • Robienie wszystkiego, by zadowolić innych, nawet kosztem własnych potrzeb i dobrego samopoczucia.
  • Strach przed odrzuceniem i nadmierna uległość, aby uniknąć niezadowolenia innych.

Słabe granice

  • Trudność w mówieniu "nie" i poczucie odpowiedzialności za uczucia, myśli, działania, wybory i dobre samopoczucie innych ludzi.
  • Przekraczanie granic, aby czuć się potrzebnym lub uniknąć porzucenia.

Zależność

  • Poleganie w dużej mierze na innych w celu uzyskania poczucia wartości i walidacji.
  • Uczucie niepokoju, niepokoju lub niezadowolenia w samotności.

Obsesyjna troska o innych

  • Skupianie się na problemach i potrzebach innych ludzi przy jednoczesnym zaniedbywaniu własnych.
  • Oferowanie niezamówionych porad, wskazówek i pomocy.

Problemy z kontrolą

  • Przekonanie, że inni nie są w stanie o siebie zadbać.
  • Próba naprawiania, zarządzania i kontrolowania ludzi i sytuacji, nawet jeśli jest to nieuzasadnione.

Odmowa

  • Ignorowanie lub bagatelizowanie własnych uczuć, potrzeb i doświadczeń.
  • Życie w zaprzeczeniu co do wagi problemów własnych lub bliskiej osoby.

Objawy te, często ze sobą powiązane, powodują uzależnienie od relacji, wzmacniają zachowania współuzależnione i mogą znacząco pogorszyć zdrowie psychiczne i samopoczucie emocjonalne zaangażowanych osób.

Przyczyny współuzależnienia

Dysfunkcyjna dynamika rodziny

Dysfunkcyjne relacje w rodzinie często kładą podwaliny pod rozwój współuzależnienia.

W takich rodzinach dzieci mogą dorastać w środowiskach naznaczonych niekonsekwencją, nadużyciami, zaniedbaniem lub emocjonalną niedostępnością współuzależnionych rodziców.

Te niekorzystne doświadczenia z dzieciństwa mogą utrudniać normalny rozwój emocjonalny, prowadząc do ciągłej potrzeby zadowalania lub ratowania innych w wieku dorosłym.

Osoby te często mają trudności z wyznaczaniem granic i mogą odczuwać silny strach przed porzuceniem, co podsyca ich współuzależnione zachowania.

Zaburzenia osobowości

Zaburzenia osobowości, w szczególności osobowość zależna i osobowość borderline, mogą przyczyniać się do rozwoju współuzależnienia.

Osoby z tymi zaburzeniami często obawiają się porzucenia i mogą wykazywać zachowania przywiązania i uległości, co może prowadzić do tendencji współuzależnienia.

Ich własne potrzeby i dobre samopoczucie często stają się drugorzędne, ponieważ nadmiernie koncentrują się na zaspokajaniu potrzeb swoich partnerów romantycznych lub innych członków rodziny, rozwijając uzależnienie osoby uzależnionej od akceptacji i akceptacji.

Nadużywanie substancji

Nadużywanie substancji jest kolejnym istotnym czynnikiem przyczyniającym się do współuzależnienia.

Kiedy członek rodziny zmaga się z uzależnieniem chemicznym, inni członkowie rodziny mogą przyjmować role i zachowania mające na celu utrzymanie równowagi w jednostce rodzinnej. Często prowadzi to do rozwoju zachowań współuzależnionych.

Ludzie w takich środowiskach mogą ignorować własne potrzeby i uczucia, aby zachować spokój lub chronić osobę uzależnioną przed konsekwencjami jej zachowań.

Mogą czuć się odpowiedzialni za uzależnienie ukochanej osoby i rozwijać zależność od związku, często wynikającą z głęboko zakorzenionego pragnienia, by czuć się potrzebnym i docenianym.

W każdym z tych scenariuszy rozwój współuzależnienia jest często wyuczonym zachowaniem, służącym jako mechanizm radzenia sobie z bólem, stresem i emocjonalną pustką.

Przezwyciężenie współuzależnienia wymaga świadomego wysiłku, aby zająć się tymi podstawowymi kwestiami i zmienić utrwalone wzorce zachowań, umożliwiając jednostkom budowanie poczucia własnej wartości, ustanawianie zdrowych granic i rozwijanie satysfakcjonujących, opartych na wzajemnym szacunku relacji.

Jak współuzależnienie wpływa na romantyczne relacje

Współuzależnienie może silnie wpływać na romantyczne relacje, często czyniąc je jednostronnymi, niespełniającymi i niezdrowymi.

W relacjach współzależnych osoby mogą stracić poczucie własnego "ja", ponieważ nadmiernie koncentrują się na potrzebach, uczuciach i problemach partnera.

Strach przed byciem samotnym lub porzuconym często przeważa nad dobrym samopoczuciem, prowadząc do wzorca poświęcania się i tłumienia własnych pragnień i potrzeb.

Takie relacje charakteryzują się brakiem równowagi sił, w których jeden z partnerów przyjmuje rolę opiekuna, podczas gdy drugi może stać się bardziej zależny i pasywny.

Ta dynamika może prowadzić do niechęci i frustracji, ponieważ opiekun czuje się niedoceniany i przytłoczony, a zależny partner czuje się duszony i kontrolowany.

Ten brak równowagi hamuje rozwój i autonomię obojga partnerów, prowadząc do stagnacji i dysfunkcji w związku.

Współuzależniony partner może również mieć trudności z ustaleniem i utrzymaniem zdrowych granic, pozwalając, by zachowanie, nastroje i opinie partnera miały na niego znaczący wpływ.

Mogą mieć trudności z wyrażaniem swoich potrzeb, opinii i pragnień, co prowadzi do utraty tożsamości i poczucia "zagubienia" w związku.

Ten brak zdrowej niezależności i wzajemnego szacunku może prowadzić do znacznego stresu i niezadowolenia obojga partnerów, czyniąc związek nietrwałym.

Dlaczego relacje współuzależnione są niezdrowe?

Współuzależnienie jest z natury niezdrowe, ponieważ utrudnia rozwój emocjonalny i dobre samopoczucie jednostki.

Sprzyja to wyniszczającemu uzależnieniu od zewnętrznego potwierdzenia i akceptacji, co może prowadzić do zaniedbania własnych uczuć, potrzeb i dobrego samopoczucia, co często może prowadzić do choroby psychicznej.

Osoba współuzależniona często zmaga się z niską samooceną, czując się niegodna miłości i troski, jeśli nie zaspokaja potrzeb innych.

To ciągłe zaniedbywanie siebie może prowadzić do problemów ze zdrowiem psychicznym i fizycznym, takich jak lęk, depresja i przewlekły stres.

W relacji współzależnej zachowania umożliwiające i ratujące utrwalają niezdrowe wzorce, uniemożliwiając obu osobom uczenie się i rozwój.

Opiekun może uniemożliwić zależnemu partnerowi stawienie czoła naturalnym konsekwencjom jego działań, utrudniając mu rozwój osobisty i zdolność do rozwijania zdrowych mechanizmów radzenia sobie.

Ten cykl zależności i opieki tworzy barierę dla prawdziwej intymności, ponieważ oboje partnerzy nie mogą otwarcie i szczerze wyrazić swojego prawdziwego ja i potrzeb.

Zajęcie się podstawowymi przyczynami współuzależnienia i zmiana tych wzorców zachowań ma kluczowe znaczenie dla budowania poczucia własnej wartości, poprawy zdrowia psychicznego i rozwijania zdrowych, zrównoważonych i wzajemnie satysfakcjonujących relacji.

Jak pokonać współuzależnienie

Przezwyciężenie współuzależnienia i zmiana niezdrowych zachowań w relacjach wymaga rozpoznania niezdrowych wzorców i zobowiązania się do ich zmiany. Poniżej znajduje się kilka kroków, aby rozpocząć tę podróż.

Poszukaj profesjonalnej pomocy

  • Zaangażowanie się w terapię rozmową, taką jak terapia poznawczo-behawioralna, może zająć się podstawowymi kwestiami i zapewnić narzędzia do opracowania zdrowszych mechanizmów radzenia sobie.
  • Rozważ terapię rodzinną, aby zająć się dysfunkcyjną dynamiką rodziny i poprawić komunikację.

Kształć się

  • Dowiedz się więcej o współuzależnieniu, jego przyczynach i skutkach, aby lepiej zrozumieć wzorce i zachowania.
  • Zapoznaj się z zasobami dotyczącymi budowania poczucia własnej wartości i wyznaczania zdrowych granic.

Rozwijaj samoświadomość

  • Regularnie zastanawiaj się nad własnymi potrzebami, uczuciami i pragnieniami.
  • Zidentyfikuj i zakwestionuj swoje współuzależnione myśli i zachowania.

Ustanowienie granic

  • Informuj o swoich ograniczeniach i trzymaj się ich.
  • Naucz się mówić "nie" i nadawać priorytet własnym potrzebom i dobremu samopoczuciu.

Niezależność

  • Zachęcaj do autonomii i samowystarczalności w swoich relacjach.
  • Rozwijaj hobby i zainteresowania poza związkami i poświęcaj czas na ich pielęgnowanie.

Pielęgnuj zdrowe relacje

  • Szukaj relacji, które są oparte na wzajemnym szacunku, równowadze i wsparciu.
  • Unikaj relacji, które są jednostronne lub wymagają tłumienia własnych potrzeb i uczuć.

Praktyka samoopieki

Nadaj priorytet swojemu dobremu samopoczuciu psychicznemu, emocjonalnemu i fizycznemu. Opracuj rutynę, która obejmuje regularne ćwiczenia, zbilansowaną dietę, odpowiednią ilość snu i techniki relaksacyjne.

Pamiętaj, że przezwyciężanie współuzależnienia jest stopniowe i wymaga ciągłego wysiłku, autorefleksji oraz wsparcia ze strony bliskich i specjalistów w zakresie zdrowia psychicznego.

Chodzi o odbudowanie poczucia własnej wartości, nauczenie się doceniania siebie, ustanowienie zdrowych granic i wspieranie prawdziwych więzi z innymi.

Jednostki mogą uwolnić się od współuzależnienia i prowadzić bardziej satysfakcjonujące, zrównoważone i radosne życie oraz prosperować w przyszłych związkach.

Często zadawane pytania na temat współuzależnienia

Czy osoba współuzależniona może budować i utrzymywać relacje?

Osoba współuzależniona może nauczyć się budować zdrowe, zrównoważone relacje, ale często wymaga to celowego wysiłku i ewentualnie profesjonalnej interwencji.

Zajmując się podstawowymi kwestiami prowadzącymi do zachowań współuzależnionych, ucząc się ustalania zdrowych granic oraz koncentrując się na rozwoju osobistym i dbaniu o siebie, jednostki mogą rozwinąć umiejętności utrzymywania zdrowych i wzajemnie satysfakcjonujących relacji.

Czy osoby współuzależnione mogą kochać?

Osoby współuzależnione są zdolne do miłości, ale ich miłość jest często przyćmiona przez potrzebę bycia potrzebnym, co prowadzi do niezdrowej dynamiki relacji.

Strach przed porzuceniem i niska samoocena mogą sprawić, że osoby te będą nadmiernie starać się utrzymać związek, myląc miłość z ratowaniem i opieką.

Pracując nad swoimi problemami, mogą doświadczać i wyrażać miłość w bardziej zrównoważony, satysfakcjonujący sposób.

Skąd mam wiedzieć, czy mam skłonności do współuzależnienia?

Rozpoznanie współuzależnienia wymaga autorefleksji i szczerości na temat wzorców i zachowań w związku.

Jeśli konsekwentnie zaniedbujesz własne potrzeby, aby zaspokoić potrzeby innych, masz trudności z ustalaniem i utrzymywaniem granic, doświadczasz niskiej samooceny i odczuwasz nadmierny strach lub niepokój związany z porzuceniem, możesz mieć do czynienia ze współuzależnieniem.

Referencje

Współuzależnienie | Zdrowie psychiczne w Ameryce

Przeżyte doświadczenie współuzależnienia - Bacon i in., (2020)

Współuzależnienie

Co warto wiedzieć o współuzależnionych związkach?

Eksploracja doświadczenia współuzależnienia - Bacon, (2015)

Zastrzeżenie

Treść niniejszego artykułu ma charakter wyłącznie informacyjny i nie zastępuje profesjonalnej porady medycznej, diagnozy ani leczenia. Zawsze zaleca się skonsultowanie się z wykwalifikowanym pracownikiem służby zdrowia przed dokonaniem jakichkolwiek zmian związanych ze zdrowiem lub w przypadku jakichkolwiek pytań lub wątpliwości dotyczących zdrowia. Anahana nie ponosi odpowiedzialności za jakiekolwiek błędy, pominięcia lub konsekwencje, które mogą wystąpić w wyniku korzystania z dostarczonych informacji.