Veerkracht

Het woord veerkracht is afgeleid van het Latijnse werkwoord resilire, dat terugslaan of terugspringen betekent. Volgens de American Psychological Association (APA) is veerkracht het vermogen van individuen om zich aan te passen of tegenslagen te overwinnen.

Wat is veerkracht?

Het gevaar van de menselijke conditie is dat mensen in hun geest snel stressfactoren kunnen creëren of overdrijven, waardoor het moeilijker wordt veerkracht te tonen. Daarom is het van cruciaal belang te begrijpen dat veerkracht een dynamisch proces is dat in de loop der tijd wordt opgebouwd door middel van diverse ervaringen, persoonlijke vaardigheden en sociale interacties.

Veerkracht betekent niet dat mensen geen emotioneel lijden, stress of pijn kunnen ervaren, maar veerkrachtige mensen kunnen beter omgaan met tegenslag. Zij begrijpen dat moeilijke emoties en tegenslag niet van lange duur zijn en kunnen hun innerlijke kracht aanwenden om emoties te reguleren en met de situatie om te gaan.

Mensen zonder veerkracht voelen zich vaak overweldigd en hulpeloos en vertrouwen op ongezonde copingstrategieën, zoals isolatie, vermijding en zelfmedicatie. Andere ongezonde copingmechanismen zijn risicovol gedrag, eetstoornissen en middelengebruik.

Het meten van veerkracht

Hoewel er geen gestandaardiseerde maat is voor veerkracht, kunnen verschillende schalen veerkracht meten in de meest basale vorm: het vermogen van een individu om zich aan te passen aan situaties. Veerkracht kan worden gemeten met de korte veerkrachtschaal, die bestaat uit zes uitspraken die het vermogen van het individu meten om terug te slaan of persoonlijke problemen aan te pakken.

Waarom is veerkracht belangrijk?

Ieder mens gaat door een moeilijke periode in het leven, of dat nu persoonlijke, sociale of omgevingsproblemen betreft. Veerkracht is belangrijk omdat het individuen de emotionele, mentale kracht en gedragsflexibiliteit geeft om met de uitdagingen en stressoren van het leven om te gaan.

Veerkrachtige mensen blijven hoopvol over de toekomst en passen zich aan en bekijken nieuwe ervaringen met minder angst en negatieve emoties. Bovendien stelt het mensen in staat om tijdens stressvolle periodes het evenwicht te bewaren.

Hoe mensen met problemen omgaan, is van grote invloed op het onmiddellijke resultaat en heeft psychologische gevolgen op lange termijn. Daarom zal het opbouwen van veerkracht iemands welzijn, gezondheid op lange termijn en vermogen om zich aan te passen aan persoonlijke uitdagingen verbeteren.

Geschiedenis van de veerkracht

De term veerkracht is bedacht door de psycholoog Emmy E. Werner in 1973, die een longitudinaal onderzoek uitvoerde op een cohort Hawaïaanse kinderen met een lage sociaal-economische achtergrond. Deze kinderen groeiden op met ouders die een geestelijke ziekte of alcoholisme hadden.

Werner vond dat tweederde van de kinderen destructief gedrag vertoonde in latere tienerjaren, waaronder chronische werkloosheid en drugsgebruik. Daarentegen vertoonde een derde van de kinderen geen onaangepast gedrag. In plaats daarvan beschreef Werner deze kinderen als veerkrachtig omdat ze mentale processen en gedragingen gebruikten om zichzelf te beschermen tegen negatieve emoties en stressoren.

Studies over veerkracht

Andere studies in de jaren tachtig evalueerden de veerkracht van kinderen met schizofrene ouders. Zij ontdekten dat vergeleken met kinderen met gezonde ouders, er een nadelige invloed was op de ontwikkeling van kinderen die bij schizofrene ouders leefden.

Sommige kinderen van schizofrene ouders waren echter academisch en emotioneel competent, waardoor onderzoekers reacties op tegenslag konden begrijpen. Andere sociaal-culturele, cognitief-gedragsmatige en biomedische paradigma's hebben verschillende perspectieven op veerkracht.

De meeste psychologen zijn het er echter over eens dat veerkracht twee kernbegrippen omvat: positieve aanpassing en tegenslag. Sinds het begin van het onderzoek naar veerkracht hebben onderzoekers veerkracht en de beschermende factoren bestudeerd die de aanpassing van individuen aan ongunstige situaties, waaronder armoede, mishandeling of rampzalige levensgebeurtenissen, verklaren.

Weerbaarheidstheorie

De veerkrachttheorie is een psychologisch model dat op verschillende terreinen wordt bestudeerd, waaronder menselijke ontwikkeling, veranderingsmanagement en psychiatrie. Het verklaart wat veerkracht is en hoe individuen tegenslagen overwinnen.

Volgens de theorie zijn tragische gebeurtenissen zoals oorlog, natuurrampen, pandemieën, massale schietpartijen en terroristische aanslagen onvermijdelijk en een gedeelde realiteit. Daarnaast kan tegenspoed de vorm aannemen van persoonlijke crises, waaronder verlies van werk, financiële instabiliteit, misbruik, verlies van een geliefde en ziekte. De veerkrachttheorie benadrukt dus de veerkracht van de gemeenschap en het individu, omdat veerkrachtige mensen kalm kunnen blijven en kunnen herstellen van een groot verlies, tegenslag of traumatische gebeurtenis.

Het stelt dat veerkracht een dynamische eigenschap is, niet vast of constant. Mensen kunnen bijvoorbeeld veerkracht tonen bij een bepaalde uitdaging of stressfactor, maar moeite hebben met het aangaan van uitdagingen of het zich aanpassen bij een andere tegenslag.

De weerbaarheidstheorie stelt dat weerbare individuen getroffen worden door risico's, verlies, verandering en tegenslag. Toch moeten zij leren deze ervaringen te verwerken en ermee om te gaan.

Factoren die veerkracht opbouwen

Volgens de weerbaarheidstheorie zijn de belangrijkste factoren die een rol spelen bij weerbaarheid communicatievaardigheden, probleemoplossende vaardigheden, sociale steun, copingvaardigheden, een gevoel van controle en emotionele regulering. Bij het ontwikkelen van veerkracht is een veelheid van factoren betrokken, waaronder zowel interne als externe hulpbronnen en sterke punten. Enkele factoren die individuen in staat stellen veerkracht te ontwikkelen zijn:

• Goed zelfvertrouwen
• Manieren waarop zij met de wereld omgaan of deze bekijken
• Copingmechanismen en -strategieën die zij gebruiken
• Toegang tot kwaliteitsmiddelen, inclusief sociale middelen.

Andere studies hebben zes belangrijke voorspellers van veerkracht gevonden: flexibiliteit, aanpassingsvermogen, evenwicht, perspectief, positieve persoonlijkheid en sociale steun. Andere beschermende factoren die de negatieve effecten van omgevingsrisico's van stressvolle situaties matigen, zijn externe steun, persoonlijke eigenschappen, familie en gemeenschap.

Demografische factoren, zoals geslacht, SES en middelen, kunnen ook veerkracht voorspellen. Onderzoek toont aan dat de kans op veerkracht bij vrouwen na een natuurramp kleiner is dan bij mannen.

Bepaalde aspecten van mindfulness, spiritualiteit en religie kunnen ook psychologische deugden die bijdragen tot veerkracht belemmeren of bevorderen. Een combinatie van het opbouwen van adaptieve vaardigheden, ondersteunende relaties en positieve ervaringen vormt de basis van veerkracht.

Soorten veerkracht

Hoewel het woord veerkracht gewoonlijk wordt gebruikt om het algemene incasserings- en aanpassingsvermogen van personen aan te duiden, kan het worden onderverdeeld in verschillende categorieën. Er zijn verschillende soorten veerkracht, die elk van invloed kunnen zijn op iemands vermogen om met stress om te gaan. De vier soorten veerkracht zijn psychologisch, emotioneel, fysiek en gemeenschappelijk.

Psychologische veerkracht

Psychologische of mentale veerkracht is het vermogen en de mentale weerbaarheid van een individu om zijn sterke punten en vaardigheden te gebruiken om zich mentaal aan te passen aan of om te gaan met uitdagingen, onzekerheid en tegenslagen. Individuen met psychologische veerkracht kunnen gefocust en kalm blijven en verder gaan met de uitdagingen of crises van het leven zonder langdurige gevolgen, zoals angst en psychologisch leed.

Emotionele veerkracht

Emotionele veerkracht is de manier waarop mensen omgaan met stress, omdat mensen verschillend reageren op veranderingen en situaties. Bepaalde gebeurtenissen kunnen bij sommige mensen emoties oproepen en bij anderen niet. Emotioneel veerkrachtige individuen kunnen hun emoties herkennen en begrijpen. Zij gebruiken interne en externe hulpbronnen om stressfactoren en hun gevoelens optimistisch en positief te beheren.

Fysieke veerkracht

Fysieke veerkracht verwijst naar hoe het lichaam herstelt van en omgaat met veranderingen door fysieke eisen, verwondingen en medische problemen. Het beïnvloedt iemands kracht en uithoudingsvermogen en speelt een vitale rol in de gezondheid op lange termijn, met inbegrip van hoe mensen ouder worden en reageren op fysieke stress, ziekten en ongevallen. Sociale contacten, rusttijd, gezonde levensstijlkeuzes en plezierige activiteiten dragen bij tot fysieke veerkracht.

Veerkracht van de Gemeenschap

Veerkracht van de gemeenschap is het vermogen van groepen om te herstellen en te reageren op ongunstige situaties die groepen treffen, zoals natuurrampen, terroristische aanslagen, geweld, economische problemen en massale schietpartijen. Een recente situatie die de veerkracht van de gemeenschap op de proef stelt, is de COVID-19-pandemie.

De 7 C's van veerkracht

Bij kinderen is veerkracht vooral duidelijk wanneer de gezondheid en ontwikkeling van een kind overhellen naar positieve resultaten, zelfs wanneer er een lading factoren aan de negatieve kant is. Mettertijd kan het cumulatieve effect van copingvaardigheden en positieve ervaringen het bereiken van positieve resultaten vergemakkelijken.

Ken Ginsburg, MD, een kinderarts gespecialiseerd in adolescentengeneeskunde in Philadelphia, ontwikkelde het 7C's-model van veerkracht om kinderen te helpen de vaardigheden op te bouwen om gelukkiger te zijn en een betere geestelijke gezondheid te hebben.

Het model is gebaseerd op twee fundamentele punten, namelijk hoe kinderen hun verwachtingen waarmaken en hun behoefte aan ondersteunende volwassenen die veerkracht modelleren zodat de kinderen zich kunnen aanpassen aan uitdagingen.

De 7C's zijn competentie, bijdrage, verbinding, karakter, omgang en controle.

Bekwaamheid en vertrouwen

Competentie vereist dat mensen de vaardigheden bezitten om zich competent genoeg te voelen om met stressvolle situaties om te gaan. De basis van competentie is de vaardigheid van vertrouwen, het geloof in eigen kunnen. Het identificeren van individuele sterke punten kan individuen versterken en motiveren om uitdagingen te overwinnen.

Coping en verbindingen

Coping verwijst naar het benutten van persoonlijke sterke punten, waaronder sociale en stressverminderende vaardigheden, om beter voorbereid te zijn om tegenslagen en uitdagingen te overwinnen en de geestelijke gezondheid te verbeteren. Naast coping is de kans groter dat mensen die hun beslissingen en acties onder controle hebben, terugkeren van tegenslagen en een sterk karakter of gevoel van eigenwaarde en vertrouwen hebben.

Verbindingen versterken de veerkracht van individuen verder door nauwe banden met familie, vrienden en gemeenschapsgroepen, waardoor veiligheid en verbondenheid worden bevorderd. Ten slotte, als individuen, vooral jonge volwassenen, ervaren dat zij persoonlijk bijdragen aan de wereld, zal dat hun bereidheid vergroten om beslissingen en keuzes te maken die de wereld verbeteren, waardoor hun karakter, competentie en gevoel van verbondenheid worden versterkt.

De 7C's zijn bijzonder waardevol om kinderen te helpen hun waarden en keuzes bij het nemen van beslissingen te begrijpen en zijn integrale en onderling verbonden componenten die veerkracht vormen. De interactie tussen biologische en omgevingsfactoren beïnvloedt het vermogen van een kind om bedreigingen voor een gezonde ontwikkeling te overwinnen en op jonge leeftijd veerkracht op te bouwen.

Veerkracht bij kinderen

Veerkracht bij kinderen is het resultaat van een combinatie van omstandigheden, waaronder de klas, de gemeenschap en het gezin.

Klas

Kinderen in de klas zijn gekarakteriseerd aan de hand van de locus of control. Een interne locus of control, een groter gevoel van controle en hoge verwachtingen bij kinderen hangen samen met een grotere veerkracht.

Gemeenschap

De gemeenschap speelt ook een belangrijke rol bij het bevorderen van weerbaarheid bij kinderen. Een samenhangende en ondersteunende gemeenschap omvat sociale organisaties, verbindingen en goede communicatie die een gezonde ontwikkeling bevorderen. Betekenisvolle gemeenschapsvorming en participatie zijn kansen voor het opbouwen van veerkracht.

Familie

Een ondersteunende, stabiele en zorgzame gezinsomgeving stimuleert de deelname van het kind aan het gezinsleven. De meeste veerkrachtige kinderen hebben een sterke band met ten minste één ouder of volwassene in hun gezin die de kinderen een kwalitatief en competent niveau van ouderschap biedt, wat hen helpt veerkracht in het leven op te bouwen.

De omgeving van het kind, in de klas, de gemeenschap of het gezin, beïnvloedt hun vermogen om veerkracht te begrijpen en aan te passen. Als kinderen al vroeg veerkracht kweken, passen zij zich als volwassenen goed aan tegenslagen, bedreigingen en uitdagingen aan.

Biologische modellen die veerkracht beïnvloeden

Onderzoek suggereert dat veerkracht, net als trauma, wordt beïnvloed door epigenetische modificaties, waaronder een hogere DNA-methylering van groeifactoren in specifieke regio's van de hersenen, waardoor stressbestendigheid wordt bevorderd.

Bovendien medieert de hypothalamus-hypofyse-bijnieras de relatie tussen sociale steun en stressbestendigheid via oxytocine. Oxytocine verhoogt de weerbaarheid van een individu tegen latere traumatische gebeurtenissen. Veerkracht is dus een biopsychologisch concept dat kan helpen de mechanismen te begrijpen die welzijn en gezondheid op lange termijn voorspellen.

Gezondheidsfactoren die de veerkracht beïnvloeden

Uit onderzoek blijkt dat veerkracht en een gevoel van eigenwaarde bij het overwinnen van moeilijke levenservaringen mensen kunnen helpen om chronische ziekten zoals reumatoïde artritis, kanker, diabetes type 2, angst en depressie het hoofd te bieden.

Veerkracht kan mensen beschermen tegen verschillende psychische aandoeningen, waaronder angst en depressie, en tegelijkertijd factoren compenseren die het risico op bepaalde psychische aandoeningen vergroten. Twee neurotransmitters die stress in de hersenen bufferen zijn bijvoorbeeld endogene opioïden en dopamine.

Er zijn aanwijzingen dat opioïde antagonisten en dopamine de stressrespons bij dieren en mensen verhogen. Het beloningssysteem, gemedieerd door dopamine, verlaagt ook de negatieve reactiviteit op stress in de hersenen van dieren en mensen.

Hoe word je weerbaarder?

Veerkracht maakt geen deel uit van iemands persoonlijkheid, maar mensen kunnen veerkrachtiger worden door mindful te denken en na te denken. Als onderdeel van cognitieve gedragstherapie betekent het opbouwen van veerkracht dat je mindful nadenkt over negatief gedrag en denkprocessen en deze verandert. De eerste stap is positieve zelfpraat en het identificeren van positieve en negatieve emoties en gedragspatronen.

De tweede stap is het benutten van hun innerlijke kracht en het aanpassen van copingvaardigheden die aansluiten bij hun behoeften, zodat ze hun stressniveau kunnen verlagen.

Veel voorkomende copingmechanismen zijn beweging, lichaamsbeweging, diepe ademhaling, verbetering van de slaaphygiëne, voldoende slaap, en activiteiten of hobby's die mensen leuk vinden en die kunnen helpen om te gaan met moeilijke en stressvolle situaties. Door deze activiteiten onderdeel te maken van de dagelijkse routine kan veerkracht worden bereikt.

Veerkracht bevorderen kost tijd en oefening. Voor sommige mensen kan het echter een uitdaging zijn om te begrijpen waar ze moeten beginnen en welke copingvaardigheden ze moeten gebruiken. Het raadplegen van een geestelijk verzorger kan mensen bijvoorbeeld helpen hun geestelijk welzijn en veerkracht te verbeteren.

Conclusie

Mensen moeten vaardigheden ontwikkelen om veerkracht te ontwikkelen en ontberingen te doorstaan, want veerkracht is het resultaat van een succesvolle aanpassing aan moeilijke ervaringen door zich aan te passen aan externe en interne eisen. Er zijn veel manieren om veerkracht in mensen aan te moedigen, en woorden kunnen ongelooflijk versterkend zijn. Mensen moeten zich concentreren op het heden en positieve emoties en kracht aanwenden om veerkracht op te bouwen en in de toekomst te herstellen van een belangrijke tegenslag.