Alzheimer

De ziekte van Alzheimer begrijpen: Krijg inzicht in de oorzaken, symptomen en mogelijke behandelingen van deze complexe en uitdagende neurodegeneratieve ziekte.

Alzheimer uitgelegd

De ziekte van Alzheimer is een progressieve en chronische neurologische aandoening die de achteruitgang van hersencellen veroorzaakt, wat leidt tot krimpen van de hersenen en afsterven van zenuwcellen.

Deze degeneratie tast voornamelijk de hersengebieden aan die verantwoordelijk zijn voor het geheugen en het denken, wat resulteert in onomkeerbare en ernstige cognitieve beperkingen.

De symptomen van de ziekte van Alzheimer verergeren na verloop van tijd geleidelijk, waardoor de betrokken persoon niet meer in staat is om zelfstandig dagelijkse activiteiten uit te voeren.

De ziekte van Alzheimer is de meest voorkomende oorzaak van dementie, verantwoordelijk voor 60 tot 80 procent van de gevallen.

Dementie is een algemene term die een zodanige achteruitgang in cognitief functioneren, geheugen, denken en gedrag beschrijft dat het vermogen om dagelijkse taken uit te voeren erdoor wordt belemmerd. Dementie is geen specifieke ziekte maar een groep symptomen die verschillende onderliggende aandoeningen kunnen veroorzaken.

De ziekte van Alzheimer begint meestal geleidelijk en de eerste symptomen kunnen worden verward met normale veroudering of stress.

Naarmate de ziekte voortschrijdt, worden de symptomen ernstiger en worden geheugen, taal, beoordelingsvermogen en persoonlijkheid aangetast, wat uiteindelijk leidt tot volledige afhankelijkheid van zorgverleners.

Op dit moment bestaat er geen genezing voor Alzheimer. De behandelingen zijn gericht op het beheersen van de symptomen en het verbeteren van de kwaliteit van leven van de persoon.

Geschiedenis van de ziekte van Alzheimer

De neurodegeneratieve aandoening werd voor het eerst beschreven door Alois Alzheimer in 1906.

Alois, een psychiater en neuroanatoom, rapporteerde een geval van een 50-jarige vrouw die leed aan geheugenverlies, wanen, hallucinaties, agressie en verwarring, die verergerden tot haar dood vijf jaar later. Bij haar autopsie identificeerde hij de kenmerken van de ziekte van Alzheimer: plaques en tangles.

Hoewel de ziekte van Alzheimer ooit werd beschouwd als een zeldzame vorm van dementie, veranderde het baanbrekende artikel van neuroloog Robert Katzman in 1976 het perspectief. Katzman beschreef de ziekte van Alzheimer als een "grote moordenaar" en een uitdaging voor de volksgezondheid die wereldwijd veel mensen treft.

Er werden organisaties opgericht om geld in te zamelen voor onderzoek en om meer bekendheid te geven aan de mensen die aan de ziekte lijden.

Sindsdien zijn er meer dan 45.000 artikelen gepubliceerd over de ziekte van Alzheimer, waarin de oorzaak, de gevolgen en mogelijke behandelingen worden onderzocht. Er worden ook inspanningen geleverd om de levenskwaliteit van mensen met Alzheimer te verbeteren, waaronder persoonsgerichte zorg in langetermijnvoorzieningen.

Soorten ziekte van Alzheimer

De ziekte van Alzheimer kan worden ingedeeld in twee hoofdtypen: sporadische ziekte van Alzheimer en familiaire ziekte van Alzheimer.

Sporadische ziekte van Alzheimer

Sporadische Alzheimer is de meest voorkomende vorm van Alzheimer en is niet gekoppeld aan een specifieke familiegeschiedenis. Aangenomen wordt dat de ziekte wordt veroorzaakt door genetische, omgevings- en leefstijlfactoren.

Onderzoek heeft aangetoond dat leeftijd de belangrijkste risicofactor is voor het ontwikkelen van de ziekte van Alzheimer, waarbij het begin meestal optreedt na de leeftijd van 60-65 jaar.

Familiaire ziekte van Alzheimer (FAD)

FAD is een zeldzame vorm van de ziekte van Alzheimer die rechtstreeks van de ouders op hun kinderen wordt overgedragen. FAD maakt minder dan 5% van alle gevallen uit en wordt veroorzaakt door specifieke genetische mutaties die leiden tot de ontwikkeling van de ziekte.

Mensen met FAD hebben 50% kans om het ziekmakende gen door te geven aan hun kinderen. FAD heeft dezelfde symptomen als sporadische Alzheimer, maar de ziekte kan op elke leeftijd beginnen, zelfs bij mensen van 30 of 40 jaar.

Hoewel er momenteel geen genezing is voor FAD, kunnen genetische tests helpen bij het identificeren van personen die risico lopen op het ontwikkelen van de ziekte en kan vroegtijdig ingrijpen de progressie helpen vertragen.

Oorzaken van de ziekte van Alzheimer

De belangrijkste risicofactor is leeftijd, waarbij de kans op het ontwikkelen van de ziekte van Alzheimer aanzienlijk toeneemt na het 65e levensjaar. Andere risicofactoren zijn genetica, omgevingsfactoren en leefstijlfactoren.

Genetica en de ziekte van Alzheimer

Onderzoekers hebben genen geïdentificeerd die verband houden met de ziekte van Alzheimer en die bepalen hoe elke cel in het lichaam werkt, waardoor het risico op het krijgen van bepaalde ziekten, waaronder Alzheimer, toeneemt. Er zijn twee soorten genen die verband houden met de ziekte van Alzheimer: risicogenen en deterministische genen.

Risicogenen, zoals apolipoproteïne E (APOE), verhogen de kans op de ziekte van Alzheimer.

Het dragen van één APOE e4-gen verdubbelt of verdrievoudigt het risico op het krijgen van Alzheimer, terwijl het hebben van twee genen het risico nog verder verhoogt.

Levensstijl, ras, etniciteit en omgeving spelen ook een rol bij het krijgen van de ziekte; het hebben van APOE e4 genen betekent niet noodzakelijkerwijs dat iemand Alzheimer zal ontwikkelen.

Naast APOE hebben onderzoekers verbanden gevonden tussen Alzheimer op latere leeftijd en andere genen, zoals ABCA7, CLU, CR1, PICALM, PLD3, TREM2 en SORL1.

Veranderingen in deze genen kunnen het risico op Alzheimer verhogen, maar niet iedereen met een veranderd gen krijgt de ziekte van Alzheimer.

Deterministische genen garanderen dat iedereen die het gen erft Alzheimer zal ontwikkelen.

Weinig mensen met de ziekte van Alzheimer hebben het jong-onset type, dat sterk gekoppeld is aan genen. Wetenschappers hebben drie genen gevonden die de vroege Alzheimer veroorzaken, waaronder Amyloid precursor protein (APP), Presenilin 1 (PSEN1) en Presenilin 2 (PSEN2).

Deze genen zijn verantwoordelijk voor ongeveer de helft van de gevallen van de vroege Alzheimer. Hoewel de meeste deskundigen genetische tests niet routinematig aanbevelen voor de ziekte van Alzheimer die pas laat ontstaat, kunnen deze tests nuttig zijn in bepaalde gevallen van de ziekte van Alzheimer die al vroeg ontstaat.

Omgevingsfactoren en de ziekte van Alzheimer

Hoewel genetische factoren een rol spelen bij de ontwikkeling van Alzheimer, zijn er steeds meer aanwijzingen dat omgevingsfactoren ook een rol kunnen spelen.

Verschillende onderzoeken hebben de associatie tussen risicofactoren in het milieu en het ontstaan van Alzheimer onderzocht. Deze risicofactoren omvatten blootstelling aan:

• Elektromagnetische velden (EMV): EMV zijn de meest onderzochte milieurisicofactor. Er is gemeld dat EMV verschillende processen in het lichaam beïnvloeden, waaronder calciumhomeostase en de productie van melatonine in de hersenen. Mensen met een gemiddelde tot hoge blootstelling aan EMV hebben twee tot drie keer meer kans om de aandoening te ontwikkelen dan mensen met een lage tot lage blootstelling.
• Oplosmiddelen: Sommige studies hebben gesuggereerd dat blootstelling aan oplosmiddelen kan leiden tot neurotoxiciteit en cognitieve stoornissen.
• Zware metalen: Blootstelling aan zware metalen, zoals lood, heeft geleid tot epigenetische modificaties van Alzheimer-gerelateerde genen en een ontregelde expressie op latere leeftijd.

Factoren in levensstijl en de ziekte van Alzheimer

Er is steeds meer bewijs dat het handhaven van een gezonde levensstijl van cruciaal belang is voor het verminderen van het risico op de ziekte van Alzheimer en andere vormen van dementie.

• Genetica: Verschillende onderzoeken hebben aangetoond dat mensen met een gezonde levensstijl minder kans hebben om de ziekte van Alzheimer te ontwikkelen, zelfs als ze een genetische aanleg hebben.
• Eetgewoonten: Uit een groot onderzoek, uitgevoerd aan het Vanderbilt University Medical Center, bleek dat mensen die een mediterraan dieet volgden dat rijk was aan fruit, groenten, volle granen en vis, een lager risico hadden om de ziekte van Alzheimer te ontwikkelen dan mensen die dat niet deden.
• Lichaamsbeweging: Een ander onderzoek toonde aan dat regelmatige lichaamsbeweging en gezonde levensstijlfactoren in verband werden gebracht met een lager risico op de ziekte van Alzheimer, waardoor de cognitieve functie verbeterde bij mensen met lichte cognitieve stoornissen.
• Slaap: Chronisch slaaptekort en een slechte slaapkwaliteit zijn in verband gebracht met een verhoogd risico op de ziekte van Alzheimer, omdat slaap belangrijk is voor de hersenen om schadelijke eiwitten zoals beta-amyloïde op te ruimen.

Gedragssymptomen

Gedragssymptomen komen vaak voor bij mensen met Alzheimer en kunnen verontrustend zijn voor mensen met de ziekte en hun verzorgers. Deze symptomen kunnen agressie, agitatie, dwalen, depressie, angst en veranderingen in slaappatronen zijn.

In het beginstadium van de ziekte kunnen mensen last hebben van stemmingswisselingen of prikkelbaar of apathisch worden. Naarmate de ziekte vordert, kunnen deze symptomen meer uitgesproken worden en het dagelijks leven verstoren.

Agitatie en agressie kunnen een bijzondere uitdaging vormen voor zorgverleners. Deze gedragingen kunnen worden uitgelokt door verwarring of frustratie over dagelijkse taken of sociale situaties en kunnen worden verergerd door omgevingsfactoren zoals lawaai of overprikkeling.

Mensen met Alzheimer kunnen ook gaan dwalen of gedesoriënteerd raken, wat gevaarlijk kan zijn als ze de weg naar huis niet meer kunnen vinden.

Zorgverleners moeten mogelijk veiligheidsmaatregelen nemen om vallen of ongelukken te voorkomen, zoals het installeren van deursloten of het gebruik van GPS-volgapparatuur.

Veranderingen in slaappatronen komen ook vaak voor bij de ziekte van Alzheimer, waarbij mensen slaapstoornissen ervaren, 's nachts gaan dwalen of overdag dutten. Deze veranderingen kunnen leiden tot vermoeidheid, verminderde alertheid en meer gedragssymptomen tijdens het wakker zijn.

Zorgverleners moeten mogelijk een consistent slaapschema opstellen, het dutten overdag tot een minimum beperken en een comfortabele slaapomgeving creëren om deze symptomen onder controle te houden.

Diagnose

Bij het diagnosticeren van Alzheimer gebruiken zorgverleners verschillende methoden en hulpmiddelen om vast te stellen of iemand met geheugen- of cognitieve problemen de ziekte heeft.

Ze beginnen met het interviewen van de persoon die symptomen ervaart en een familielid of vriend om informatie te verzamelen over hun algehele gezondheid, medicijngebruik, medische voorgeschiedenis, vermogen om dagelijkse activiteiten uit te voeren en gedragsveranderingen.

De zorgverlener zal ook tests uitvoeren om het geheugen, de aandacht, taal, probleemoplossend vermogen en tellen te beoordelen. Ze kunnen standaard medische onderzoeken zoals bloed- en urineonderzoek laten uitvoeren om andere mogelijke oorzaken van het probleem op te sporen.

Er kunnen ook psychiatrische evaluaties worden uitgevoerd om onderliggende psychische aandoeningen uit te sluiten.

Om de diagnose Alzheimer te bevestigen of andere mogelijke oorzaken van de symptomen uit te sluiten, kunnen zorgverleners hersenscans maken zoals computertomografie (CT), magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) of positronemissietomografie (PET).

Ze kunnen ook cerebrospinaal vocht (CSF) afnemen via een ruggenprik om de hoeveelheid eiwitten te meten die in verband worden gebracht met de ziekte van Alzheimer en aanverwante vormen van dementie. Zorgverleners kunnen deze tests herhalen om te bepalen hoe het geheugen en de cognitieve functies van de persoon veranderen.

Een vroege diagnose van de ziekte van Alzheimer is cruciaal. Hoewel er geen genezing is voor de ziekte van Alzheimer, zijn er medicijnen in opkomst om de progressie van de ziekte te behandelen en sommige medicijnen kunnen helpen bij het beheersen van de symptomen.

Een vroege diagnose stelt mensen met Alzheimer en hun familie in staat om plannen te maken voor de toekomst, te zorgen voor financiële en juridische zaken, mogelijke veiligheidsproblemen aan te pakken, te leren over woonregelingen en ondersteunende netwerken te ontwikkelen.

Specialisten zoals geriaters, ouderenpsychiaters, neurologen en neuropsychologen kunnen gedetailleerde diagnoses stellen of verdere beoordelingen uitvoeren.

Geheugenklinieken en -centra, waaronder onderzoekscentra voor de ziekte van Alzheimer, kunnen ook diagnostische diensten bieden met toegang tot geavanceerde diagnostische tests.

Progressie van de ziekte

Alzheimer is een progressieve aandoening die in de loop van de tijd geleidelijk verergert. De snelheid van progressie kan van persoon tot persoon verschillen.

Matige ziekte van Alzheimer

Matige Alzheimer gaat meestal gepaard met ernstiger geheugenverlies en verwardheid.

Mensen met matige Alzheimer kunnen moeite beginnen te krijgen met het herkennen van familieleden en vrienden, moeite hebben met spraak en taal, persoonlijkheidsveranderingen ervaren en meer hulp nodig hebben bij dagelijkse activiteiten.

Zware ziekte van Alzheimer

Ernstige Alzheimer is het gevorderde stadium, gekenmerkt door een aanzienlijke achteruitgang in cognitief functioneren, waaronder het vermogen om te communiceren, zelfstandig te bewegen en voor zichzelf te zorgen.

Mensen met ernstige Alzheimer kunnen familieleden niet meer herkennen en kunnen niet meer spreken, eten en slikken. Ze kunnen ook incontinent zijn en hulp nodig hebben bij alle dagelijkse activiteiten, zoals eten, baden en aankleden.

In dit stadium kunnen mensen bedlegerig worden en 24 uur per dag verzorging nodig hebben.

Ziekte van Alzheimer op jonge leeftijd

Alzheimer op jonge leeftijd is een vorm van Alzheimer die voor het 65e levensjaar optreedt. De ziekte komt minder vaak voor dan late Alzheimer en wordt vaak veroorzaakt door een genetische mutatie.

Mensen met beginnende Alzheimer kunnen last hebben van geheugenverlies, verwardheid, problemen met probleemoplossing en planning, en veranderingen in stemming en gedrag. Ze kunnen ook problemen hebben met spraak en taal en persoonlijkheidsveranderingen ervaren.

De progressie van de ziekte bij mensen met beginnende Alzheimer kan sneller verlopen dan bij mensen met late Alzheimer.

Ziekte van Alzheimer met late aanvang

Late Alzheimer is de meest voorkomende vorm van Alzheimer en treedt meestal op na het 65e levensjaar. Hoewel de precieze oorzaak van late Alzheimer onbekend is, wordt gedacht dat het een combinatie is van genetische factoren, omgevingsfactoren en leefstijl.

Symptomen van Alzheimer op latere leeftijd zijn onder andere geheugenverlies, verwardheid, problemen met probleemoplossing en planning, en veranderingen in stemming en gedrag. Mensen met Alzheimer op latere leeftijd kunnen ook spraak- en taalproblemen hebben, persoonlijkheidsveranderingen ervaren en hulp nodig hebben bij dagelijkse activiteiten.

De ziekte ontwikkelt zich langzamer dan bij mensen met beginnende Alzheimer, maar kan nog steeds een aanzienlijke impact hebben op de kwaliteit van leven.

De ziekte van Alzheimer behandelen

De behandeling van de ziekte van Alzheimer is veelzijdig en omvat verschillende methoden om de progressie van de ziekte te vertragen en de symptomen te beheersen. Hoewel er geen directe manier is om de ziekte van Alzheimer te genezen, richten de onderstaande interventies zich op de symptomen:

• Niet-farmacologische interventies: Niet-farmacologische interventies zijn een belangrijk aspect van de behandeling, en veranderingen in levensstijl zijn essentieel voor het verbeteren van de levenskwaliteit van mensen met Alzheimer. Deze interventies omvatten regelmatige lichaamsbeweging, een gezond dieet en sociale betrokkenheid.
• Ziekteveranderende therapieën: Ziekteveranderende therapieën zijn ontworpen om de progressie van Alzheimer te vertragen of te stoppen door de onderliggende oorzaken aan te pakken. Ondanks het feit dat er geen goedgekeurde ziektemodificerende geneesmiddelen voor Alzheimer zijn, worden er in klinische onderzoeken verschillende behandelingen onderzocht.
• Immunotherapie: Immunotherapie, waarbij antilichamen worden gebruikt om beta-amyloïde plaques uit de hersenen te verwijderen, is een veelbelovende aanpak. Het aanpakken van ontstekingen in de hersenen heeft ook aangetoond de ziekte van Alzheimer te kunnen behandelen.
• Klinische onderzoeken: Klinische onderzoeken zijn cruciaal voor de ontwikkeling van nieuwe behandelingen voor de ziekte van Alzheimer. Deze onderzoeken beoordelen de veiligheid en werkzaamheid van potentiële medicijnen en therapieën. De A4-studie test bijvoorbeeld de werkzaamheid van een geneesmiddel tegen amyloïd bij mensen die risico lopen op Alzheimer. De TRC-PAD studie test ook de werkzaamheid van verschillende medicijnen bij mensen met Alzheimer in een vroeg stadium.

De ziekte van Alzheimer voorkomen

Het voorkomen van de ziekte van Alzheimer is een belangrijk aandachtspunt in het onderzoek, omdat er momenteel geen genezing bestaat voor deze slopende ziekte. Hoewel er geen gegarandeerde manieren zijn om Alzheimer te voorkomen, kunnen verschillende leefstijlfactoren helpen om het risico op het ontwikkelen van de ziekte te verkleinen.

Gezond ouder worden

Gezond ouder worden houdt in dat je je lichamelijk, geestelijk en sociaal welzijn behoudt tijdens het verouderingsproces.

Veel leefstijlfactoren, waaronder regelmatige lichaamsbeweging, een gezond dieet en een goede slaaphygiëne, kunnen gezond ouder worden bevorderen.

Regelmatige lichaamsbeweging kan helpen om de fysieke functie op peil te houden en het risico op chronische aandoeningen zoals hartaandoeningen en diabetes te verminderen.

Een gezond dieet met fruit, groenten, volle granen, mager eiwit en gezonde vetten kan chronische ziekten helpen voorkomen en de cognitieve functie in stand houden.

Een goede slaaphygiëne, inclusief een consistent slaapschema en een ontspannende routine voor het slapengaan, kan ook helpen om de fysieke en mentale gezondheid te bevorderen.

Extra leefstijlfactoren

Het is belangrijk om te beseffen dat bepaalde keuzes in levensstijl een aanzienlijke invloed kunnen hebben op de algehele gezondheid en het welzijn. Het vermijden van roken en het beperken van alcoholgebruik zijn belangrijke onderdelen van een gezonde levensstijl.

Roken is een belangrijke risicofactor voor veel chronische ziekten, waaronder hart- en vaatziekten, longkanker en de ziekte van Alzheimer.

Daarnaast kan overmatig alcoholgebruik ook het risico op chronische ziekten en cognitieve achteruitgang verhogen.

Veelgestelde vragen over de ziekte van Alzheimer

Wat is de ziekte van Alzheimer?

Alzheimer is een progressieve hersenaandoening die het geheugen, het denken en het gedrag aantast.

Wat zijn de symptomen van de ziekte van Alzheimer?

De symptomen van de ziekte van Alzheimer zijn onder andere geheugenverlies, verwarring, moeite met het uitvoeren van vertrouwde taken, veranderingen in stemming of gedrag en moeite met communiceren.

Kan de ziekte van Alzheimer worden genezen?

Op dit moment bestaat er geen genezing voor de ziekte van Alzheimer, maar er zijn wel medicijnen en therapieën die kunnen helpen bij het beheersen van de symptomen en het verbeteren van de kwaliteit van leven.

Is Alzheimer hetzelfde als dementie?

De ziekte van Alzheimer is een vorm van dementie, maar er zijn ook veel andere vormen van dementie, zoals vasculaire dementie en Lewy body dementie.

Referenties

Alois Alzheimer - Irrenarzt mit Mikroskop

Alzheimergenen: Loop jij risico? - MayoClinic

Klinische proeven voor ziekteveranderende therapieën bij de ziekte van Alzheimer: Een inleiding, lessen

Omgevingsrisicofactoren voor dementie: een systematisch onderzoek - BMC Geriatrics

Hoe wordt de ziekte van Alzheimer vastgesteld? - Nationaal instituut voor veroudering

Hoe wordt de ziekte van Alzheimer behandeld? - Nationaal instituut voor veroudering

Disclaimer

De inhoud van dit artikel is alleen bedoeld voor informatieve doeleinden en is niet bedoeld ter vervanging van professioneel medisch advies, diagnose of behandeling. Het wordt altijd aangeraden om een gekwalificeerde zorgverlener te raadplegen voordat u veranderingen aanbrengt met betrekking tot uw gezondheid of als u vragen of zorgen hebt over uw gezondheid. Anahana is niet aansprakelijk voor fouten, weglatingen of gevolgen die kunnen voortvloeien uit het gebruik van de verstrekte informatie.