Oddychanie Kapalabhati, czyli oddech ognia, to oczyszczająca technika mająca na celu przywrócenie ciału właściwej homeostazy poprzez oddychanie jogiczne. Charakteryzuje się wypychaniem powietrza mięśniami brzucha, a następnie natychmiastowym rozluźnieniem przepony i brzucha w celu biernego wciągnięcia powietrza.
Wyjaśnienie oddychania Kapalabhati
Oddychanie Kapalabhati, czyli "oddech ognia", to technika szybkiego oddychania pochodząca z długotrwałej dyscypliny pranajamy jogi.
Ta technika oddych ania charakteryzuje się szybkimi wydechami wymuszanymi przez nos za pomocą mięśni brzucha i powtarzanymi przez rozluźnienie tych mięśni w celu wymuszenia nieco wolniejszego, pasywnego wdechu. Intencją jest pomoc ludziom duchowo i fizycznie.
Kapalabhati jest często opisywane jako energetyzujące, oczyszczające i rozgrzewające. To ćwiczenie oddechowe wiąże się z bardzo niewielkim ryzykiem, z wyjątkiem osób z istniejącymi wcześniej schorzeniami układu krążenia i urazami.
Pod względem duchowym pranajama Kapalabhati może pomóc oczyścić różne energie. Badania medyczne wykazują podobne wyniki, udowadniając, że jest ona skuteczna w różnych schorzeniach, zwłaszcza tych związanych z modernizacją.
Korzyści płynące z oddychania Kapalabhati
Kapalabhati pochodzi od kapala, co oznacza "czaszkę i znajdujące się w niej organy" oraz bhati, "rozświetlający".
Niektórzy twierdzą, że pochodzi z odświeżającego uczucia, które pozostaje po zakończeniu. Niektórzy twierdzą, że ma właściwości oczyszczające; niektórzy nawet twierdzą, że regularna praktyka sprawia, że czoło staje się błyszczące, a głowa praktykującego bardziej rozświetlona energią.
Są to powody, dla których nazywany jest "oddechem błyszczącej czaszki". Pranajama Kapalabhati jest ceniona za swoje korzyści zdrowotne. Niektórzy uważają ją za najlepszą technikę ponownego natleniania krwi, dlatego też niektórzy twierdzą, że pomaga ona odnowić tkanki ciała i walczyć ze starością.
Korzyści fizyczne
Fizyczne korzyści płynące z oddychania Kapalabhati obejmują:
- Poprawę zdrowia układu oddechowego
- Zwiększona pojemność płuc
- Lepsze krążenie krwi i dotlenienie
- Lepsze trawienie
- Silniejsze mięśnie brzucha i mięśnie rdzenia
- Poprawiona aktywność układu nerwowego
- Zwiększona czujność i jasność umysłu
- Zmniejszony poziom stresu
- Poprawiona odporność
Głównym zastosowaniem pranajamy Kapalabhati jest utrzymanie homeostazy i dobrego samopoczucia ludzi, a także jest uważana za lekarstwo na różne dolegliwości.
Szybki oddech i skurcze brzucha mają wyraźny wpływ na brzuch i jego gruczoły. Wynikająca z tego poprawa krążenia krwi i korekta wydzielania gruczołów pomagają radzić sobie z chorobą.
W rezultacie jest bardzo skuteczny w stanach, które obejmują zakłócenie autonomicznego układu nerwowego, takich jak cukrzyca, nadciśnienie (tj. wysokie ciśnienie krwi) i otyłość.
Korzyści metafizyczne i duchowe
Duchowo, oddech Kapalabhati może pomóc oczyścić subtelne strumienie energii lub nadis. Pomaga w oczyszczaniu ciała z kapha (flegmy), co ostatecznie prowadzi do przebudzenia energii wzdłuż sushumna lub głównego nadi kręgosłupa.
Równoważy również vata (wiatr), pitta (żółć) i kapha. Korzyści psychiczne i duchowe obejmują:
- Zwiększona jasność umysłu
- Lepsze samopoczucie emocjonalne
- Pogłębione połączenie duchowe
- Zwiększona świadomość subtelnej energii ciała
- Odmłodzenie umysłu, ciała i ducha
Oddech ognia jest często wykonywany jako część praktyk jogi Kundalini, które obejmują intonowanie, techniki oddechowe, śpiew i powtarzające się pozy.
Nauka stojąca za oddychaniem Kapalabhati
Błyszczący oddech czaszki wykorzystuje silne wydechy, które angażują mięśnie brzucha i przeponę. Napinanie tych mięśni wywiera nacisk na narządy jamy brzusznej, wypychając przeponę w górę, co skutkuje wymuszonym wydechem.
Oddychanie brzuszne jest powolne, ale silne skurcze wytwarzają prawdziwe fale oddechu i są również znane z tego, że pomagają stabilizować emocje i kontrolować reakcje na stresujące warunki.
Oddech Kapalabhati może być postrzegany jako aktywność współczulnego układu nerwowego, która zwiększa czujność i uwagę oraz powoduje lepsze dotlenienie ważnych narządów pomimo niskiego tętna.
Podczas praktyki Kapalabhati zużycie tlenu może być od 1,1 do 1,8 razy wyższe niż w przypadku zwykłej aktywności. Tętno skacze w ciągu pierwszych 20-40 sekund jogicznego oddychania, ale następnie wyrównuje się.
Hiperwentylacja
Chociaż Kapalabhati pranayama jest szybkim ćwiczeniem oddechowym, nie powoduje hiperwentylacji. Świadczy o tym brak zawrotów głowy podczas prawidłowo wykonywanej praktyki, co jest oznaką hiperwentylacji.
Średnie stężenia CO2 po praktyce jogi są podobne do stanu spoczynku. Tętno osób praktykujących Kapalabhati również różni się od tętna osób hiperwentylujących się. Wyjątkiem są jednak osoby predysponowane do zawrotów głowy.
Jak wykonywać oddychanie Kapalabhati?
Kapalabhati jest zaawansowaną techniką pranajamy, która wymaga wcześniejszej znajomości oddychania brzusznego. Znajomość podstawowych pranajam, takich jak oddech udżdżaji, jest zalecana przed przystąpieniem do kapalabhati.
Niniejsze instrukcje mają na celu zaoferowanie bezpiecznego i ogólnego wprowadzenia do praktyki. Zawsze jednak zaleca się naukę od wykwalifikowanego instruktora. Niektóre z ogólnych instrukcji są następujące:
- Przyjęcie pozycji siedzącej.
- Utrzymywanie silnej pozycji siedzącej podczas ćwiczeń jest bardzo ważne, zwłaszcza gdy stają się one bardziej intensywne.
- Upewnij się, że głowa, szyja i tułów są wyprostowane i stabilne.
- Upewnij się, że pierwszy wdech trwa do około ¾ pełnego wydechu.
- Zrób szybki i mocny wydech przez nos, jednocześnie aktywnie napinając brzuch.
- Po zakończeniu skurczu ściany brzucha natychmiast rozluźnij zarówno płuca, jak i brzuch. Powinno to w naturalny sposób pomóc płucom wciągnąć świeże powietrze.
- Powtórzenie szybkiego i mocnego wydechu.
- Następny wdech następuje naturalnie i biernie po rozluźnieniu. Ważne jest, aby robić to bez większego zastanowienia. Kontynuuj powtarzanie tego cyklu.
Na początku spróbuj wykonywać ćwiczenia dwa razy dziennie, po trzy serie za każdym razem, około dziesięciu powtórzeń każda. Najlepiej jest zachować tempo przez kilka rund, dając czas na regenerację.
Gdy obecny program stanie się wygodny, spróbuj zwiększyć liczbę powtórzeń lub czas w każdym zestawie.
Środki ostrożności
Ludzie nie powinni praktykować szybkich ćwiczeń oddechowych, takich jak Kapalabhati, w przypadku chorób oczu (np. jaskry), chorób uszu (np. płynu w uszach) lub krwawienia z nosa.
Osoby z niskim lub wysokim ciśnieniem krwi lub chorobą wieńcową powinny unikać tej praktyki jogi. Osoby, które niedawno przeszły operację jamy brzusznej również powinny unikać tego ćwiczenia.
Ćwicz kapalabhati na czczo, zwykle około dwóch lub więcej godzin po jedzeniu. Podczas wykonywania tej techniki pęcherz i jelita powinny być puste. Natychmiast przerwij praktykę jogi, jeśli doświadczysz omdlenia, zawrotów głowy lub nie będziesz w stanie utrzymać stałego rytmu.
Osoby predysponowane do tych objawów powinny skonsultować się z lekarzem przed podjęciem próby. Przede wszystkim należy kontrolować swoje możliwości. Ta praktyka pomoże zbudować wytrzymałość, ale w momencie wykrycia zmęczenia należy ją zakończyć.
Należy pamiętać, że jest to ćwiczenie oddechowe, więc pierwszymi mięśniami, które się męczą, są zazwyczaj mięśnie oddechowe.
Często zadawane pytania
Czym różni się to oddychanie od oddychania z zaciśniętymi ustami?
Oddychanie zaciśniętymi wargami jest bliższe regularnym ćwiczeniom oddechowym niż Kapalahbati. Ponadto, Khapalabati odbywa się wyłącznie przez nos.
Oddychanie przez zaciśnięte usta powoduje wydech przez usta. Cel jest również inny; Kapalabhati ma energetyzować i regenerować ciało, podczas gdy oddychanie z wydętymi wargami uspokaja i jest narzędziem do szybkiego ponownego natlenienia krwi.
Które ćwiczenie oddechowe jest podobne do oddychania Kapalabhati?
Bhastrika Pranayama jest podobna w działaniu, ale nie tak skuteczna. Przynosi korzyści głównie układowi nerwowemu, odświeżając umysł i pomagając w depresji i lęku.
Alternatywne oddychanie przez nozdrza może mieć podobne efekty, jeśli jest wykonywane z siłą mięśni brzucha, ale zwykle jest to praktyka uspokajająca, często używana do zakończenia praktyki asan.
Jakie mięśnie brzucha angażują się w praktykę Kapalabhati?
Głównymi mięśniami w praktyce Kapalabhati są przepona i mięśnie brzucha, takie jak mięsień prosty brzucha, wewnętrzne i zewnętrzne mięśnie skośne oraz mięsień poprzeczny brzucha.
Odniesienia
Kapalbhati Pranayama: Oddychaj swoją drogą do lepszej utraty wagi | Sztuka życia
Naucz się Kapalabhati (Oddech Lśniącej Czaszki)
Rozświetl swoje życie dzięki Kapalabhati (korzyści i wskazówki) - Podstawy jogi
Zastrzeżenie
Treść tego artykułu ma charakter wyłącznie informacyjny i nie ma na celu zastąpienia profesjonalnej porady medycznej, diagnozy lub leczenia. Zawsze zaleca się skonsultowanie się z wykwalifikowanym pracownikiem służby zdrowia przed dokonaniem jakichkolwiek zmian związanych ze zdrowiem lub w przypadku jakichkolwiek pytań lub wątpliwości dotyczących zdrowia. Anahana nie ponosi odpowiedzialności za jakiekolwiek błędy, pominięcia lub konsekwencje, które mogą wystąpić w wyniku korzystania z dostarczonych informacji.
