Stigmatisering van de geestelijke gezondheid verwijst naar negatieve houdingen en gevoelens tegenover mensen met geestelijke gezondheidsproblemen.
Het stigma op de geestelijke gezondheid kan mensen ervan weerhouden een behandeling voor een psychische aandoening te zoeken en kan mensen negatief beïnvloeden in hun sociale, professionele en persoonlijke leven. Het is van vitaal belang om het stigma op de geestelijke gezondheid te verminderen, behandelingen voor geestelijke gezondheid toegankelijk te maken en essentiële ondersteunende diensten voor geestelijke gezondheid aan het publiek aan te bieden.
Stigma op geestelijke gezondheid
De term stigma verwijst in het algemeen naar een negatieve houding ten opzichte van iets of iemand. Wanneer we kijken naar psychische aandoeningen, houdt stigmatisering van de geestelijke gezondheid meestal in dat een persoon met psychische problemen in diskrediet wordt gebracht, genegeerd, of gereduceerd wordt van een heel persoon tot een stereotype.
Historisch gezien werden mensen met geestelijke ziekten en geestelijke gezondheidsproblemen uitgemaakt voor schadelijke termen als "psychotisch", "gestoord", "gek" of "krankzinnig". Discriminatie komt vaak voor als gevolg van het stigma op geestesziekten, wat zeer schadelijke gevolgen kan hebben. Het stigma op de geestelijke gezondheid vormt een belemmering voor de diagnose en behandeling van geestelijke gezondheidsproblemen.
Waarom bestaat er een stigma op geestelijke gezondheid?
Stigma komt meestal voort uit een gebrek aan onderwijs of begrip. Mensen oordelen dan snel en bestempelen stereotypen als feiten, waardoor geestelijke gezondheidsproblemen vaak worden weggewuifd of genegeerd. Hoewel de voorlichting over geestelijke gezondheid enigszins is verbeterd, bestaat het stigma nog steeds.
Volgens een studie zijn er onlangs belangrijke veranderingen opgetreden in het publieke stigma ten aanzien van geestesziekten. Het publieke stigma op depressies is de afgelopen tweeëntwintig jaar afgenomen. Het publieke stigma voor andere geestesziekten, zoals schizofrenie of alcoholverslaving, is echter niet veranderd. Interessant genoeg is er ook een toename in de publieke aanvaarding van de biomedische oorzaken van geestesziekten. Na verloop van tijd accepteerden de mensen eerder dat een genetisch of biochemisch probleem geestelijke ziekten kan veroorzaken.
Voorbeelden van stigmatisering van de geestelijke gezondheid
Er bestaan vele soorten stigma's op het gebied van de geestelijke gezondheid. Enkele categorieën van stigma's zijn openbaar, institutioneel en zelfstigma, hoewel dit geen volledige lijst is. Discriminatie, stereotypen en vooroordelen zijn ook woorden die vaak met stigma worden geassocieerd, omdat veel van het stigma in deze concepten is geworteld.
Een voorbeeld onder het idee van stereotypen en vooroordelen is het stereotype dat geesteszieken gevaarlijk zijn, incompetent, schuldig aan hun stoornis, en onvoorspelbaar. Dit voorbeeld zou vallen onder publiek stigma, een meer algemene overtuiging. In dit geval kunnen externe factoren, zoals voorstellingen van geesteszieken in de media, deze overtuiging beïnvloeden.
Institutioneel stigma betreft beleid en acties van grote instellingen die al dan niet opzettelijk negatieve gevolgen hebben voor mensen met psychische aandoeningen.
Zelfstigma is wanneer mensen met een geestesziekte negatieve gedachten en houdingen over zichzelf hebben vanwege hun geestesziekte. Een voorbeeld van zelfstigma is dat mensen met een geestesziekte het gevoel hebben dat ze niet capabel zijn of dat hun geestesziekte hun schuld is.
Raciale en etnische invloeden op stigmatisering van de geestelijke gezondheid
Het stigma rond ernstige geestesziekten kan een belangrijk probleem zijn, vooral in bepaalde raciale en etnische gemeenschappen. Daarom kunnen mensen in deze culturen een grotere drempel ervaren om geestelijke gezondheidszorg te zoeken. Een voorbeeld is te vinden in bepaalde Aziatische culturen, waar men neerkijkt op het zoeken van professionele hulp voor mensen met een psychische aandoening. Het gaat in tegen bepaalde culturele waarden zoals sterke familiebanden, emotionele terughoudendheid en het vermijden van schaamte.
Bovendien bestaat er onder andere groepen in de Afro-Amerikaanse gemeenschap een algemeen wantrouwen tegen het systeem van geestelijke gezondheidszorg, wat mensen ervan kan weerhouden een formele behandeling voor geestelijke gezondheidszorg te zoeken.
Negatieve effecten van stigmatisering van geestelijke gezondheid
Het stigma op geestesziekten weerhoudt gemiddeld veertig procent van de mensen met angst of depressie ervan medische hulp te zoeken, volgens statistieken over geestelijke gezondheid. Het kan het welzijn van mensen ernstig aantasten, veranderen hoe zij zichzelf en hun hele zelfbeeld zien en leiden tot zelfstigma ten opzichte van hun geestelijke gezondheidstoestand.
Het stigma op geestesziekten kan mensen met een geestesziekte treffen in alle fasen van hun reis door de geestelijke gezondheid, of dat nu is tijdens hun behandeling, tijdens het begin van hun genezing of tijdens hun herstel.
Aarzeling om hulp te zoeken
Samen met de moeilijke toegang tot geestelijke gezondheidszorg en de angst voor negatieve resultaten, behoren stigmatiserende negatieve overtuigingen tot de belangrijkste belemmeringen voor het zoeken van hulp voor emotionele of geestelijke gezondheidsproblemen. Op institutioneel niveau kunnen wetgeving, financiering en de beschikbaarheid van diensten voor geestelijke gezondheid belangrijke barrières vormen voor geesteszieken. Op gemeenschapsniveau zijn de houding en het gedrag van het publiek ten opzichte van geestesziekten belangrijke barrières.
Lopend onderzoek wijst uit dat mensen in landen met een hoger percentage hulpzoekenden, meer gebruik van behandeling, betere toegang tot informatie over geestelijke gezondheidszorg en minder stigmatiserende attitudes minder last hebben van zelfstigma en ervaren discriminatie. Hoewel er op mondiaal niveau nog steeds stigmatiserende houdingen bestaan. Meer bepaald is aangetoond dat terughoudende overtuigingen over de doeltreffendheid van behandeling en geestelijke gezondheidsdiensten bij het begin van de behandeling van invloed zijn op het gedrag inzake geestelijke gezondheidsbehandeling.
Stigma op geestelijke gezondheid in de samenleving
Stigmatisering van de geestelijke gezondheid is een belangrijk probleem voor de volksgezondheid. Door de recente erkenning van het stigma op de geestelijke gezondheid hebben veel landen, zoals Canada, Nieuw-Zeeland, Denemarken en het Verenigd Koninkrijk, volksgezondheidsprogramma's ontwikkeld om geestelijke gezondheidsproblemen aan te pakken.
In het Verenigd Koninkrijk zijn anti-stigma programma's gericht op verschillende groepen en opereren ze op verschillende niveaus om de geestelijke gezondheid van mensen te ondersteunen. Daartoe behoren nationale sociale marketingcampagnes en kleine gemeenschapsgroepen. Hoewel deze programma's bestaan, zijn er nog geen gegevens beschikbaar over de doeltreffendheid ervan.
Stigmatisering van de geestelijke gezondheid in de professionele omgeving
Werk kan positief zijn voor de geestelijke gezondheid; het kan zorgen voor bestaansmiddelen, een gevoel van vertrouwen, een kans op positieve relaties en diverse andere voordelen. Een slechte werkomgeving, waaronder discriminatie en ongelijkheid, een te hoge werkdruk, weinig controle over het werk en onzekerheid, kan echter allemaal leiden tot een slechte geestelijke gezondheid.
Een groot percentage volwassenen in de werkende leeftijd geeft aan een psychische stoornis te hebben. Gezien deze statistiek is het duidelijk dat werkomgevingen die de geestelijke gezondheid en psychische aandoeningen ondersteunen, moeten worden aangemoedigd. Er zijn praktische maatregelen die geestelijke gezondheidsrisico's kunnen voorkomen, de gezondheid kunnen beschermen en bevorderen en werknemers met deze aandoeningen kunnen ondersteunen.
Enkele aanbevolen strategieën zijn om managers op te leiden in geestelijke gezondheidsstrategieën, werknemers op te leiden in geestelijke gezondheidsvaardigheden, en interventies en mogelijkheden in te voeren voor personen met geestelijke gezondheidsproblemen.
Het is een belangrijk onderwerp om te bespreken; uit een nationale enquête van de American Psychiatric Association (APA) bleek dat stigmatisering van de geestelijke gezondheid een belangrijke uitdaging was op de werkplek. De helft van de werknemers was bezorgd over het bespreken van psychische aandoeningen en problemen op hun werk, en meer dan een derde was bezorgd dat ze zouden worden teruggedrongen of ontslagen als ze voor hun psychische aandoeningen hulp zochten. Hoewel er een generatiekloof bestaat, waren millennials eerder geneigd over hun psychische aandoeningen te praten dan babyboomers.
Stigmatisering van de geestelijke gezondheid in sociale omgevingen
Omdat stigma een sociaal fenomeen is, kan dit stigma zich vaak voordoen in een sociale omgeving. Of het nu gaat om leeftijdgenoten, vrienden of familieleden, iemand die het slachtoffer is van stigmatisering kan het gevoel hebben dat hij anders wordt behandeld en van veel dingen in de samenleving wordt uitgesloten vanwege zijn geestelijke gezondheid. Dit wordt sociaal stigma genoemd.
Mensen met ernstige geestesziekten kunnen zich identificeren en een etiket opgeplakt krijgen met hun aandoening, waardoor ze kwetsbaar worden voor vooroordelen en discriminatie op het gebied van de geestelijke gezondheid. Dit kan leiden tot een laag gevoel van eigenwaarde en zelfstigma, aarzeling ten aanzien van geestelijke gezondheidszorg, uitstel van het zoeken van behandeling, en terugtrekking uit de samenleving in het algemeen. Het is dan ook duidelijk dat stigmatisering binnen de samenleving reeds bestaande geestelijke gezondheidsproblemen kan verergeren en geestelijke gezondheidsproblemen kan bagatelliseren.
Vermindering van het stigma op geestelijke gezondheid
Veel veranderingen kunnen helpen om het stigma op geestelijke gezondheid te verminderen. De eerste is onderwijs; kennis van de feiten en het onderzoek over geestesziekten en geestelijke gezondheid kan mensen helpen zich in te leven in mensen met geestelijke gezondheidsproblemen. Bewustwording van houding en gedrag is ook essentieel, vooral om veroordelend denken en eerdere stereotiepe overtuigingen over geestelijke gezondheid te vangen.
Daarbij komt taal kijken, woorden zorgvuldig kiezen en bewust omgaan met wat er gecommuniceerd wordt met mensen met psychische aandoeningen. Anderen voorlichten en kennis delen kan ook zeer effectief zijn, vooral om mythes en negatieve stereotypen over geestelijke gezondheid te bestrijden. Steun verlenen aan mensen met geestelijke gezondheidsproblemen en de nadruk leggen op het positieve kan stigma helpen verminderen, omdat het mensen met geestelijke gezondheidsproblemen kan helpen hun zelfbeeld terug te krijgen. Ten slotte is het essentieel om gelijkheid en inclusie aan te moedigen, aangezien discriminatie van mensen met geestelijke gezondheidsproblemen veel voorkomt.
Bouwen aan sterkere gemeenschappen voor geestelijke gezondheid
Een van de meest effectieve manieren om mensen die worstelen met psychische aandoeningen te helpen genezen is door gebruik te maken van hulpbronnen en steun te krijgen voor hun geestelijke gezondheid. Een sterkere gemeenschap opbouwen betekent een steungroep vormen met mensen die men vertrouwt. Deze gemeenschappen kunnen bestaan uit een hechte kring van familieleden en vrienden of kunnen zich zelfs uitbreiden tot professionals in de geestelijke gezondheidszorg, plaatselijke gezondheidscentra en plaatselijke centra voor geestelijke gezondheidszorg.
Er bestaan ongeveer zeven soorten sociale steun, waaronder emotionele steun, informatieve steun, tastbare steun, bevestigende steun en steun om erbij te horen. Beginnen op één gebied kan mogelijkheden openen voor andere gebieden en een positievere sfeer creëren.
Onderwijs rond stigmatisering van geestelijke gezondheid
Onderwijs is van groot belang om het stigma te verminderen, zodat mensen perspectief en begrip krijgen. Zoals eerder vermeld, hebben bepaalde landen op nationaal niveau maatregelen genomen om het stigma van de geestelijke gezondheid te bestrijden en het bewustzijn inzake geestelijke gezondheid te vergroten.
Sommige scholen hebben maatregelen genomen om het stigma over geestelijke gezondheid te verminderen. Scholen beginnen bijvoorbeeld op een cultureel inclusieve manier anti-stigma praktijken in te voeren, en er is een verhoogde prioriteit voor scholen om geestelijke gezondheidsproblemen aan te pakken.
Bewustmakingscampagnes van de Gemeenschap, leerprogramma's op basis van het leerplan en veilige en ondersteunende omgevingen worden steeds gewoner. Hoewel scholen en andere instellingen actie ondernemen om het bewustzijn over geestelijke gezondheid te vergroten en het stigma met betrekking tot geestesziekten te verminderen, kan er nog meer werk worden verzet.
Middelen
Psychiatry.org - Stigma, vooroordelen en discriminatie van geesteszieken.
Stigma op geestesziekten - omgaan met stigma en hoe het te verminderen | healthdirect
Geestelijke gezondheid op het werk
Stigma op geestesziekte, hulp zoeken en volksgezondheidsprogramma's - PMC
De verschillende soorten sociale steun begrijpen | Thuisbasis
Het stigma van de geestelijke gezondheid op scholen verminderen
